De jongste jaren worden bedrijven steeds meer ‘gestimuleerd’ om over hun impact te rapporteren. Toch heeft duurzaamheidsrapportering haar volle potentieel nog lang niet bereikt … Vanaf 2024 zal een nieuwe Europese richtlijn de kwaliteit en reikwijdte van deze maatschappelijke en ecologische informatie echter trachten te verhogen.

Sinds de NFRD-richtlijn (Non Financial Reporting Directive) in 2014 van kracht werd, wagen heel wat ondernemingen zich aan een niet-financiële verklaring om hun maatschappelijke en ecologische betrokkenheid en prestaties in de kijker te zetten. Zo willen ze aangeven dat MVO (maatschappelijk verantwoord ondernemen) net als de economische dimensie een belangrijke plaats inneemt … Toegegeven, sommige groepen zijn hiertoe verplicht, maar steeds meer ondernemingen brengen met overtuiging en inzet verslag uit over hun impact. Achter de MVO-rapportering schuilt namelijk ook een manier om het imago op te poetsen, nieuwe commerciële en operationele opportuniteiten aan te boren, enz.

Een nieuwe Europese norm

MVO-rapportering is essentieel voor de ondernemingen van morgen, maar de uitwerking ervan is geen sinecure … Daarom werden er diverse referentiesystemen in het leven geroepen. Er bestaan zelfs modellen, met inbegrip van indicatoren, waarop ondernemingen zich kunnen baseren. Toch moet het gezegd dat de resultaten vaak verschillen, en zelfs niet erg transparant zijn voor het publiek (aandeelhouders, investeerders, consumenten, enz.). Een nieuwe Europese richtlijn (de Corporate Sustainability Reporting Directive) beoogt daarom van MVO een ‘boekhoudkundige aangelegenheid’ te maken, waarbij de MVO-prestaties op ernstige wijze worden gemeten.

Wat is er nieuw in 2024?

De CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive), die op 1 januari 2024 van kracht wordt, omvat onder meer nieuwe vereisten om meer precisie en betrouwbaarheid in de CSR-verklaring te brengen. Hoewel nog niet alles is gedefinieerd, vatten we hieronder de hoofdlijnen samen:

Meer ondernemingen

De richtlijn verruimt het toepassingsgebied, aangezien alle beursgenoteerde ondernemingen en ondernemingen met meer dan 250 werknemers nu onder de richtlijn vallen, zelfs kmo’s en niet-Europese ondernemingen die op de EU-markt actief zijn. Natuurlijk worden alle anderen ook aangemoedigd om zo’n verslag op te stellen.

Dubbele materialiteit

De CSRD verplicht ondernemingen om de milieueffecten van hun activiteiten in detail te beschrijven, maar ook om aan te geven hoe duurzaamheidskwesties de organisatie beïnvloeden.

Uitgebreide rapportering

De rapportering moet uitgebreider zijn en betrekking hebben op financiële en niet-financiële risico’s, bestuurspraktijken, geïmplementeerde middelen voor de ecologische transitie, enz.

Koolstofindicatoren

Ook de koolstofvoetafdruk moet worden opgenomen, via indicatoren zoals de opvolging van directe en indirecte emissies, de economische intensiteit van broeikasgasemissies, enz.

Duidelijke en gestandaardiseerde vorm

De verslagen moeten volgens specifieke normen worden gepubliceerd, om het delen en raadplegen van informatie te vergemakkelijken.

Onafhankelijke audit

Alle gegevens die door de ondernemingen worden verstrekt, moeten onafhankelijk worden gecertificeerd.